Dankbaarweek #18

Iedere week deel ik mijn week aan de hand van mijn dankbaarheden. Er is altijd iets om dankbaar voor te zijn. Al is het je kopje koffie in de ochtend of puur omdat je vanmorgen wakker bent geworden. Dankbaarheid maakt gelukkig(er). In deze week lag rust en vertrouwen verscholen.

Ik kreeg deze week nieuws dat mijn wereld even op zijn kop zet. Toch voel ik rust en vertrouwen. Ik zie het einde van de trap niet. Dat vind ik normaliter dood en dood eng, maar ik voel rust. Ik wil hier in de openbaarheid nog niet te veel delen over deze aardsverschuiving. Zodra ik er meer over wil en kan delen zal ik het sowieso doen. Er zitten zoveel mooie lessen verborgen in deze stap in mijn leven. Dat voel ik. Alleen daar ben ik al dankbaar voor.

Ondertussen ontwikkelde de minisnoet nog even een slaapcrisis. Of ja het zit hem in je woorden toch? De minisnoet heeft even wat meer behoefte aan haar ouders naast haar zijde als ze inslaapt. Even een verandering voor diezelfde papa en mama.

Toch lagen daar ook mooie momenten verscholen. Doordat we naast haar bed zaten moesten we ineens vertragen. Konden we niet doen wat we eigenlijk wilde doen. Wat dus ergens heel vervelend was. Maar was juist die gedwongen rust ook iets heel moois. Niets zo rustgevends als de ademhaling van je kleine snoetje horen. Overal liggen dingen verstopt om dankbaar voor te zijn. Je hoeft ze alleen maar te zien.

Op vrijdag deed ik alsof ik mijn leven op orde had. Ik kookte op tijd. Ging op pad en was voornemens een stuk te wandelen. Ik wilde naar het bos. Zonder hond, omdat wandelen met een peuter, een kleuter, een hond en maar 1 paar handen toch een uitdaging is. Dat idee liep dus in de soep.

Vervolgens gingen we wandelen in het veld. Mèt hond. Waar sporadisch een auto komt. Met een losgeslagen peuter en een eigenwijze kleuter. Dus besloot ik al snel om te draaien. Ik werd in eerste instantie heel boos op diezelfde losgeslagen peuter en eigenwijze kleuter. Dat was dus voor niemand leuk. Ik nam de touwtjes terug in mijn handen. Zorgde dat iedereen weer in, op, onder, rond de kinderwagen was en draaide om. Mijn idee was een flink stuk wandelen.

Dankbaar dat ik op dat moment een keuze maak die voor iedereen beter is. Dat we toch nog even hebben kunnen genieten van de terugweg. Ik mag daarin nog meer mijn gevoel volgen. Er is een reden waarom zo’n wandeling heel zwaar voelt momenteel. Ik hoef niet vast te houden aan dat wat eerder wel werkte. Dankbaar dat ik dit mocht voelen.

Op zaterdag is het boodschappendag. Dat doet de man, want ik haat boodschappen doen. Iets met keuzes, te druk en te veel prikkels. De man vindt het gezellig en neemt dan een van de kinderen mee op avontuur. Een moment van quality time. Ik ben hem daar iedere week weer opnieuw ontzettend dankbaar voor. Dat hij me dit uit handen neemt en we daar samen een weg in hebben gevonden. Misschien heb ik het al vaker benoemd, maar dit kan ik echt niet vaak genoeg voelen en vertellen.

Vaak gaat de grote snoet mee, omdat de minisnoet op bed ligt. Deze zaterdag mocht de minisnoet mee. De grote snoet wilde zelf graag met mama naar het grote veld. Het liefste naar het bos, maar dat ging helaas niet door het gebrek aan een auto. Deze wandeling was echt heerlijk. We waren echt even met zijn tweeën. Hij kletste in het rond. Had de grootste lol om de 4 seizoenen die we in 8 minuten tegen kwamen. Voelde zich een grote man toen hij de hond mocht vasthouden.

Het is zo’n klein wijs mannetje. We hebben niet zoveel echte quality time met zijn tweetjes. Eigenlijk omdat we er te weinig tijd voor vrij maken. Meestal is zijn zus erbij. Dit was een reminder aan meer tijd voor elkaar vrij maken, want het is zo heerlijk. Zo dankbaar voor dit fijne moment. We waren echt even in het hier en nu. Dankbaar voor de mooie foto’s die ik van dit moment maakte. Dat zijn er weer een paar die ik in mijn hart mee neem.

Maar weet je waar ik nog het meest dankbaar voor ben? Voor dankbaarweek. Dat ik mijn dankbaarheden opschrijf. Ik ben op de momenten dat ik stress ervaar namelijk niet altijd even lief voor mezelf. Dankbaarweek zorgt dat ik toch liefdevol terug kan kijken op deze stressvolle momenten. Meer liefde en licht naar mezelf en mijn eigen handelen.

Stop met lezen! Wacht, lees je dat goed? Ja! Wees lief voor jezelf. Schrijf nu 3 dingen op waar jij dankbaar voor bent. Zodra je dat hebt gedaan, mag je verder klikken naar andere fijne artikelen om te lezen.

Wees dankbaar.