Jij bent goed genoeg!

Jij bent al goed genoeg, gewoon, omdat je bent. Kun je die voelen? Deze woorden schrijf ik voor jou, maar misschien wel meer voor mezelf. We mogen deze woorden vaker tegen onszelf zeggen, hardop uit spreken, opschrijven of misschien wel hardop schreeuwen. Het is de waarheid en toch voelen we het niet altijd zo.

We worden gevormd door het leven, door de maatschappij, door verwachtingen, door je opvoeding. Je ouders hebben daarin altijd gedaan wat ze konden. Maar konden misschien niet altijd de woorden vinden die jij nodig had.

Als mens willen we maar één ding en dat is er bij horen. Dat was ooit eens nodig. Een overlevingsmechanisme. Hoorde je bij een groep dan was je overlevingskans gewoon vele malen groter. Alleen was de kans nihil dat je het zou redden.

Dat maakt dat we soms onze eigen grenzen over gaan. Dat we dingen doen om de goedkeuring van de ander te krijgen. Denk aan de ‘uitdagende’ glimlach van een kind. Echter doet een kind niets om jou te dwarsbomen. Ik las laatst: als je kind iets doet wat hij eigenlijk niet mag doen en hij geeft jou een glimlach dan is het eigenlijk zijn verontschuldiging. Hij wil het goed maken. Bang voor afkeuring probeert hij het goed te maken. Hij wil goed genoeg gevonden worden.

Hoe groter we worden hoe meer we onszelf afkeuren. We hebben innerlijke dialogen. We maken onszelf met de grond gelijk. Een cadeautje van ons ego. Ons ego heeft, door alle ervaringen in het leven, normen gesteld waardoor jij veilig kunt blijven. Je ego zal er dan ook alles aan doen zodat jij je aan die norm houdt. Jouw normen kunnen heel anders zijn dan die van mij. Het is allemaal perspectief. Het hangt samen met de dingen die jij hebt geleerd gedurende je leven.

Stond jij bijvoorbeeld als kind altijd te dansen op de tafel. Wellicht hoorde je dan dat je rustig moest doen en misschien wel niet zo ‘gek’ moest doen. Je ego besloot: Om er bij te horen moet ik niet zo opvallen. Wil jij nu wat opvallends doen. Grote kans dat je ego zegt: Doe maar niet! En grote kans dat jij daar naar luistert. Je wilt de goedkeuring van een ander en je ego denkt precies te weten hoe hij die goedkeuring moet krijgen.

Misschien brand jij jezelf wel helemaal af. Ik ben er heer en meester in. ‘Ik praat te veel’. ‘Zie je ik deed gek’. ‘Ik was te direct’. ‘Mijn kleren zaten niet mooi’. ‘Ik ben te dik’. ‘Ik was niet gezellig genoeg’. Je kunt vast nog een hele hoop bedenken in dit rijtje.

Ik ben pas tevreden als ik een huis heb gekocht…
Ik ben pas tevreden als ik x aantal kilo’s ben afgevallen..
Ik ben pas goed genoeg als ik zoveel euro per uur verdien..
Als… Dan…

Maar denk eens terug. Ben jij al papa of mama? Zo ja, denk dat eens terug aan de eerste weken van je kind. Je kind werd geboren en hij of zij was (is) perfect in jouw ogen. Omdat hij een huis had gekocht? Omdat hij het perfecte gewicht had? Omdat hij succesvol een opleiding heeft afgerond? Nee zeker niet! Gewoon, omdat het je kind is. Je baby heeft niets bereikt. Toch is hij of zij goed genoeg.

Zo ben jij ook geboren. Je was (en bent) perfect. Gewoon zoals je bent. Je hoeft niet te voldoen aan een ideaal plaatje voor je goed genoeg bent. Je bent al goed genoeg. In je kern.

Tuurlijk mag je willen groeien en mag je dingen willen bereiken. Waarschijnlijk geeft het je enorm veel energie. Maar wil je het om de goede redenen? Wil je het omdat je dan pas goed genoeg bent? Of gewoon omdat het je energie geeft en jij dat leuk vindt?

Jij bent altijd goed genoeg. Dat mag je tot in je kern gaan voelen. Ik ook! Ik denk dat we hier allemaal nog veel in te leren hebben. Ook als je hier al veel stappen in gemaakt hebt. Het blijft een on going proces.

Ik schrijf deze woorden zodat ik ze kan voelen. Zodat jij ze kan voelen. Om een lach op jouw gezicht te toveren. Om je aan het denken te zetten.

Je kwam op aarde en was goed genoeg. Niets dat daar verandering in brengt.

Je kwam op aarde en bent goed genoeg.