Dankbaarweek #34 - Megan Schrijft

Iedere week deel ik mijn week aan de hand van mijn dankbaarheden. Er is altijd iets om dankbaar voor te zijn. Al is het je kopje koffie in de ochtend of puur omdat je vanmorgen wakker bent geworden. Dankbaarheid maakt gelukkig(er). Afgelopen week kroop ik weer in de pen voor mijn blog en besefte ik dat ik een geluksvogel ben.

Laat ik allereerst beginnen met het feit dat ik enorm dankbaar ben dat het me afgelopen week gelukt is om weer artikelen, buiten dankbaarweek, online te krijgen. Ten midden van de storm waarin het met niet lukte om blogs met jullie te delen schreef ik: Stilte voor de storm. Waarom ik hier even wat stiller was. Dus ben je benieuwd naar waar ik doorheen ging. Klik dan straks zeker even verder.

Afgelopen week stond ik iedere ochtend om 6 uur op om mijn emmertje te vullen. Om bewust de dag te starten voor het gespuis van zich laat horen. Om te schrijven, om te wandelen, om de diesel langzaam warm te draaien. Wat voelde dat fijn! Dankbaar voor die fijne ochtendjes. Want de dag dat het niet lukte, liep meteen weer in de soep.

Naast deze blog kwam ook het artikel: Waarom wij onze financiën onder de loep nemen, online. Iets dat een aanloop had van een paar maanden. Waar we het in de afgelopen weken serieuzer over hadden en met het storten van onze lonen echt mee aan de slag gingen. Het geeft me een goed gevoel om hier mee bezig te zijn. Geld door het gootsteenputje spoelen zijn wij namelijk heel goed in en dat gaf absoluut geen bevredigend gevoel.

Zo in de financiën duiken laat me ook beseffen hoe goed we het hebben. Daar ben ik dan ook intens dankbaar voor. Ons leven voelt zo gewoon, zo vanzelfsprekend. Wat we hebben opgebouwd is uiteraard niet over één nacht ijs gegaan en is ons niet komen aanwaaien. We hebben het wel maar geflikt.

Ik ben dankbaar voor wat we hebben. Daarom wil ik mijn geld ook bewuster uitgeven. Zodat ik oprecht kan genieten en vaker dankbaar kan zijn voor wat we hebben, wat we kunnen en voor wat we doen.

Tijdens het budgetteren maakten we ook een potje uiteten. Dus besloten we op vrijdag dan ook het potje alvast aan te breken. We gingen heerlijk Griekse tapas eten. Zo vulde we ons emmertjes, zodat we de dag daarna weer een beetje meer te geven hadden aan elkaar en aan de kids. Dankbaar voor het fijne avondje met ontiegelijk leuk gezelschap. Je zou maar zo’n leuke man hebben.

Op weg naar huis van het restaurant kwamen we een dakloze jongeman tegen. Ik schat hem ietwat jonger dan wij zijn. Vaak heb ik deze mensen niks te geven. Niet omdat ik niet wil, maar ik heb gewoonweg nooit contant geld op zak. Mijn man besloot toch zijn beurs even na te kijken en vond daar 8 euro. Voor ik het door had overhandigde hij de volledige acht euro.

Met een dankbaar gevoel liepen we verder naar de auto. Het was weer een realisatie momentje dat het ook anders kan en dat wij het echt niet slecht hebben. Dat realiseren wij ons echt wel, maar niet vaak genoeg. Ons leven is voor ons de norm geworden. En waarom zouden wij dat geluk niet delen met een ander. Het geeft mij in ieder geval een goed gevoel.

Dankbaar voor wat we hebben. Dankbaar dat we iemand kunnen helpen. Waarschijnlijk heeft het deze jongeman zijn avond gemaakt. Hij bedankte ons dan ook meermaals en verontschuldigde zich nog vaker, omdat hij zich gedwongen voelde het te vragen. Dankbaar dat we hoogstwaarschijnlijk zijn avond wat dragelijker hebben gemaakt.

Hiermee wil ik het dan ook afsluiten voor deze week. Er waren nog zoveel dingen deze week die ik kan delen. Maar dit voerde de boventoon. We mogen wat vaker stilstaan bij wat we al hebben. Bij alle rijkdom wat er is. In plaats van stilstaan bij alles wat we nog willen en alles wat we (nog) niet hebben.

Die rijkdom zit hem niet alleen in geld. Dat zit hem in liefde, in vrienden, familie, in geluk, in verbinding, in een dak boven ons hoofd.

Geniet deze week van alles wat is. Wees dankbaar.
Fijne week, mooi mens!