Dankbaarjaar #1

Iedere week deel ik mijn week aan de hand van mijn dankbaarheden. Er is altijd iets om dankbaar voor te zijn. Al is het je kopje koffie in de ochtend of puur omdat je vanmorgen wakker bent geworden. Dankbaarheid maakt gelukkig(er). Speciaal voor het eenjarig bestaan blik ik vandaag niet terug op afgelopen week, maar op het afgelopen blogjaar.

Wat is de tijd voorbij gevlogen! Mijn site staat gewoon alweer een jaar live. Voor mijn gevoel had ik er meer uit kunnen halen. Of nee, ik had er meer uit willen halen.

~ Je bent precies, waar je moet zijn ~

Desondanks ben ik dus precies waar ik nu moet zijn. Want ik heb er wel heel veel uitgehaald. Ik denk zelfs dat ik al die hobbels en omwegen heb moeten maken om te leren, om te groeien.

Allereerst ben ik ontzettend dankbaar voor alle hulp die ik rondom mijn blog heb gekregen. Zoals mijn broer die 24/7 klaar staat om te helpen als ik op technisch vlak ergens niet uit kom. Mijn man die het prima vindt dat ik weer een avondje de laptop er bij pak. Kan hij mij meteen dankbaar zijn, omdat hij eindelijk alle series en films heeft kunnen kijken die ik niet leuk vind.

Daarnaast ben ik enorm dankbaar wat ik het afgelopen jaar heb geleerd. Alleen al het maken en het publiceren zat vol met levenslessen. Maar ook de momenten dat ik mijn motivatie en inspiratie kwijt raakte. De momenten dat de inspiratie vloeide en me dreigde te ontsnappen, omdat ik niet alles tegelijk kon vastgrijpen. De stok achter de deur als ik iets wilde of uit probeerde.

Buiten dat ik dus heel wat hier out in the open gooi, heb ik ook het schrijven in mijn journal veel regelmatiger op gepakt. Practise what you preach. Doordat ik er in mijn blogs zo mee bezig ben, blijft het nog meer leven in mijn dagelijks leven.

Mensen hebben mij geïnspireerd, maar ik heb ook anderen geïnspireerd en dat is toch fantastisch? Dat we dit zo in een klein vuurtje aan elkaar door mogen geven? Als ik alleen al in het afgelopen jaar één iemand heb geïnspireerd om zijn hart te volgen, dan is het voor mij geslaagd.

En eigenlijk ben ik die ene persoon al. Ik heb mezelf geïnspireerd, gemotiveerd. Ik heb mezelf zoveel beter leren kennen.

Toen ik begon met bloggen, keek ik vooral naar anderen. Hoe goed lopende blogs het allemaal voor elkaar hadden. Dat beangstigde me. Desondanks ben ik het gaan doen. Als ik één ding heb geleerd is dat je alleen kan leren door dingen te gaan doen. Alles is een ongoing proces. Hoe bevrijdend is dat? Dat dingen nooit echt af zijn. Dat alles wat je vandaag vindt, morgen anders mag en kan zijn.

Ik ben ontzettend dankbaar dat ik dit avontuur begonnen ben. Dankbaar voor wat het me tot noch toe gebracht heeft. Ik ben nu al dankbaar voor wat het mij allemaal nog gaat brengen. Ik ben benieuwd welke koersen ik nog ga varen. En ik ben nu al benieuwd waar ik over een jaar sta.

Die gedachte ga ik overigens meteen weer loslaten. Ik wil namelijk niet bezig zijn met iets dat over 365 dagen staat te gebeuren. Ergens verlamt dat. Ik wil kijken naar wat er nu is. Wat ik morgen kan doen. Wat ik volgende week kan doen. En dagdromen over alle mogelijkheden en alles wat ik nog wil.

Daarnaast ben ik dankbaar voor eenieder die mijn blogs hebben gelezen. Dankbaar voor de mensen die me hebben gesupporterd.

Dus lieve lezer. Dankjewel dat jij er bent! En als je er bent, wil je dan hieronder met me delen wie je bent en wat mijn artikelen voor jou hebben betekend? Ik vind het namelijk heel leuk om te weten wie hier allemaal rondhangen.

Fijne week mooi mens, tot de volgende.