Dankbaarweek #2

Deze week ben ik dankbaar voor de bijzondere mensen in mijn sociale netwerk. Lees mee om te zien wat voor een lieverds ik in mijn omgeving heb. 

Maandag is mijn blog vele malen bekeken. Ik kreeg meerdere lieve reacties. Mijn vader, moeder en man deelde mijn website op hun social media. Zij cheerleaden nog even lekker verder. Dankbaar voor alle lieve berichtjes, voor alle website bezoekjes en dat het voor mijzelf licht aan mag voelen.  

Op dinsdag was mijn man een overnachting weg voor zijn werk. Ik vind het altijd wat spannend, omdat ik de zorg van de kinderen dan alleen moet dragen. Wij doen de zorg voor de kinderen altijd samen. Vele handen maken licht werk. Hoewel ik er wel op vertrouw dat ik het in mijn eentje kan vind ik het wel pittig. Iedere keer weer verbaas ik me over mijn eigen netwerk. Dinsdag is geen handige dag om er niet te zijn voor mijn man aangezien ik tot half 7 werk. Mijn moeder biedt aan me te helpen. Ze haalt de kids, geeft ze eten en legt ze zelfs samen met mij in bed.  

Voor ons is het soms wat vanzelfsprekend geworden dat onze naasten zo voor ons klaar staan. Op dinsdag dus extra dankbaar voor de vele steun en hulp die we mogen ervaren. En extra dankbaar voor de hulp en steun die ik (wij) krijgen van mijn moeder. Als het op ons en de kinderen aankomt is haar niets te veel! 

Op woensdag bel ik na mijn werk even met mijn broer. De ene periode hebben we wat meer contact dan de ander. Door mijn blog heb ik hem de afgelopen tijd veel gesproken. Hoewel ik veel rondom mijn website op eigen kracht heb gedaan. Heb ik hem wel nodig gehad. Hij investeerde veel tijd en zelfs geld in mijn project. Zonder zijn hulp en kennis had ik gaandeweg het proces waarschijnlijk opgegeven. Als ik vastliep, hielp hij me weer op weg. Dankbaar dat we de afgelopen tijd meer contact hebben gehad. Dankbaar voor zijn hulp. 

Wisten jullie dat ik 10 – tallen films, maar voor de helft heb gezien? Vaak als ik film kijk, val ik halverwege de film in slaap. (Mijn man zal beweren dat dit voor de eerste helft al gebeurt, maar hem mogen jullie niet geloven) . Op dinsdag gebeurde het weer. Hij laat me 9 van de 10 keer slapen. Verzorgt de dieren en maakt me pas wakker als hij klaar is om naar boven te gaan. Dankjewel lieverd! 

Op donderdag hakken we een knoop door. We kiezen ervoor een opvang dag weg te schrappen. Mijn dochter slaapt slecht op de opvang en inmiddels lopen de kosten van de opvang hoog op. Mijn moeder staat ervoor open om een dag opvang voor haar rekening te nemen. Ik voel me bezwaard om zoiets te vragen. Maar mijn moeder is zelfs ontzettend enthousiast. Ze kan niet wachten tot het ingaat en verheugt zich enorm op haar toekomstige oppasdagen. Dankbaar voor deze mogelijkheid en de liefde die onze omgeving voelt voor onze kinderen. 

Op vrijdag bel ik mijn moeder op. Het nageltje van mijn dochter zit los en ik vind dat zelf heel naar. Ik kan niets met dat soort dingen. Mama schuift haar plannen aan de kant. Komt even poolshoogte nemen en helpt mij met het schoonmaken en afplakken. Dankbaar dat mijn moeder me zo goed kent en haar plannen wil omgooien om mij te helpen. 

Zaterdag is het pakjesavond. We krijgen bezoek. Het is een hele fijne middag/avond. De sfeer is relaxed en ik ben dankbaar voor alle opa’s, oma’s, oom en tante. Niet iedereen kan er door de maatregelen bij zijn. Maar ze hebben allemaal stuk voor stuk aan ons gedacht. Dankbaar voor de liefde die ze voor ons voelen. Dat ze zelf nog enthousiaster worden van cadeautjes geven dan de kinderen van cadeautjes krijgen. Met een hart vol liefde nemen we afscheid van het bezoek. 
Als het bezoek weg is pakt mijn man zijn gitaar. Pingelt wat en zingt wat liedjes. Ik kan daar zo intens van genieten.  

Met als kers op de taart voor deze dag: Wij poetsen elektrisch en ik ben altijd te lui om het ding op te laden. Ik sta mijn tanden te poetsen, waarop de man zegt: ‘druk eens op het knopje’. Ik snapte er niks van, hij was toch leeg? Waarom zou ik dan op het knopje drukken? De schat heeft hem voor me opgeladen. Het zijn de kleine dingen die het doen. 

Zondag hebben we een lekker keutel dagje. De kinderen zijn nog wat opgelaten van het sinterklaasgedruis. Dat is even pittig, maar het is ook genieten met zijn vieren. We maken er een rustig dagje van. We tuigen de kerstboom op en de man staat – as we speak – pizza te maken. Met een gezellig huisje sluit ik deze mooie week vol met dankbaarheden af.