Dankbaarweek #25

Iedere week deel ik mijn week aan de hand van mijn dankbaarheden. Er is altijd iets om dankbaar voor te zijn. Al is het je kopje koffie in de ochtend of puur omdat je vanmorgen wakker bent geworden. Dankbaarheid maakt gelukkig(er). Deze week gaven mijn kinderen mij weer eens het inzicht dat het ècht, maar dan ook ècht, in de kleine dingen zit en kwam ik volledig tot rust. Lees gauw mee.

Dankbaarheidslijstjes met kinderen. Het kan. En het is juist ontzettend leuk en waardevol. Iedere dag vragen we aan de snoetjes wat zij het leukste vonden van de dag. Zelfs de minisnoet van 2 noemt dingetjes op die betrekking hebben op de dag. Altijd verrassend. Dingetjes die wij niet eens zouden benoemen als leuk. Maar gewoon zo vanzelfsprekend zijn of die momenten die wij, volwassenen, allang vergeten zijn.

In het begin had de grote snoet (4 jaar) nog veel hulp nodig. Wij noemde dan dingen op van de dag en hij koos dan wat hij leuk vond. Inmiddels kan hij dit helemaal zelfstandig. Soms vraagt hij uit zich zelf aan ons wat wij het leukste vonden. Hij begint ook door te vragen op onze antwoorden. Als papa bijvoorbeeld zegt dat hij zo gelachen heeft met zijn collega dan vraagt hij waarover dan.

Zo heerlijk om die groei in communicatie te zien en mee te maken. Maar ook hoe vanzelfsprekend de vraag wordt. In het begin vond hij het maar gek als we het vroegen. Inmiddels herinnert hij ons eraan, omdat het zo’n fijn moment van de dag is. Het is ook echt een momentje van bewuste verbinding. Even echt naar elkaar luisteren, in het moment en horen wat er omgaat in het hoofd van een ander.

We doen dat om op mindere dagen ook stil te staan bij de leuke momenten en daarmee hen te leren dat er altijd wat leuks zit in een dag. Ook als ze bijvoorbeeld veel ruzie hebben gehad samen. En zo maken we ook onze leuke dagen nog leuker.

We hebben verschillende dagen. De ene dag noemen we per persoon vele leuke dingen op, de andere dag moeten we een beetje graven. Al die dagen zijn oké en we vinden altijd waardevolle momentjes. Geen licht zonder donker. Geen regenbogen zonder zon en regen. Je dag kan niet altijd een 10 zijn, maar er zit vast een momentje in je dag dat een 10 verdient. Of een 7. It’s all good.

Op zondag hadden we een heerlijke dag. We konden bijna niet kiezen:

– Ik sliep uit
– Papa en de snoetjes hebben uren geknutseld
– Opa en oma waren op bezoek
– Toen minisnoet sliep hebben we met zijn 3e Mario kart gespeeld en daarbij de billen uit onze broek gelachen.
– Heerlijk gewandeld met de bolderkar.
– Gespeeld bij de glijbaan
– Intens vaak van de roltrap geweest
– Andere opa en oma kwamen spontaan op bezoek
– en we hadden een pizza party.

Het antwoord van de grote snoet op zondag, op de vraag wat hij het leukste vond, was: dat ik van papa een foto van een vliegtuig op mijn kamer mag.

Uit al die leuke dingen koos hij een heel simpel momentje van de dag die voor hem van onschatbare waarde was. Soms zijn de momentjes zo klein, zo verschrikkelijk klein. Soms zit het slecht in een paar enkele woorden die iemand heeft uitgesproken.

Verder had ik afgelopen week een heerlijke week vrij. Ik had helemaal niet het idee dat ik toe was aan vakantie. Ik moest verlof uren op maken, dus het was ongepland vrij. Het was heerlijk en ik ben ontzettend tot rust gekomen. De kinderen gingen hun contract dagen naar de opvang. Die dagen werkte ik aan de blog en had ik echt momentjes voor mezelf.

Uiteindelijk heb ik veel klusjes gedaan, maar op iedere dag gewoon een klein beetje. Het voelde niet als veel. Nu alle rotzooi naar het stort is, de tuinen zomer klaar zijn en het huishouden volledig bij is zie ik pas hoeveel mentale onrust al die stomme klusjes (die nog moeten gebeuren) opleverde. Nu het weg is, alles op orde is en alles alleen maar bij gehouden hoeft te worden voel ik rust. Intense rust.

Ook omdat ik gewoonweg veel tijd heb genomen om te wandelen, te schrijven en te mediteren.

Het was echt een heerlijke week waar alle facetten in verscholen zaten en ik kan nu met een rustig hoofd en hart weer aan de slag voor de werkgever.

Soms denk je dat je al genoeg rust hebt, maar helpt het om nog meer te vertragen. Want, damn, blijkbaar had ik het meer nodig dan ik verwachtte. Het heeft me intens veel goed gedaan.

Neem eens een extra momentje van rust. Vertraag, verstil, ook als je denkt het niet nodig te hebben. Ook dan kun je het gebruiken.

Heb een mooie week, mooi mens.