Dankbaarweek #28

Iedere week deel ik mijn week aan de hand van mijn dankbaarheden. Er is altijd iets om dankbaar voor te zijn. Al is het je kopje koffie in de ochtend of puur omdat je vanmorgen wakker bent geworden. Dankbaarheid maakt gelukkig(er). Afgelopen week was een intense week. Een week waarin ik weer even echt voelde dat het roer om moest. Dat ik mezelf moest beschermen tegen het door duwen. Tegen gaan, gaan, gaan. Maar juist daardoor volledig tegen de lamp liep. En daardoor dan weer echt voelde hoe het ook kan.

Zoals ik al een aantal keer heb aangehaald is er workwise een hele hoop veranderd wat veel energie kost. De crux met balanceren is dat je al wiebelend het einde kunt halen, maar je kunt er ook compleet naast vallen. En dat ernaast vallen kan links, maar kan ook rechts. Ik viel er naast, en hard. Beetje naar links, beetje naar rechts.

Ik probeerde meer rust in te bouwen in mijn week en eigenlijk lukte dat al best aardig. Ook al voelde dat niet helemaal zo. Maar het verschil met de weken daarvoor was dat wanneer ik er naast viel ik het ook echt doorhad en daardoor mijn tactiek kon bijstellen. Als in: ‘Oeh het is 3 uur, weer geen pauze gepakt. Dan nu maar in de stoptrein en even een momentje voor mezelf pakken met wat lekkers te eten!!’

Ik trok op mijn vrije dagen hard aan het huishouden, maar besloot daarnaast ook lekker naar een vriendinnetje te gaan. Wat weer voor ontspanning en een hele fijne middag zorgde. Ik pakte het lezen afgelopen week op. Lezen is voor mij echt ultiem ontspannen. Maar als je ineens ultiem gaat ontspannen, dan is balanceren ineens óók heel moeilijk. Dus viel ik wederom van de balk af.  

Ik las in een echte pageturner. HEERLIJK. Zo fijn dat ik het boek tegen kwam. Al zorgde dat ervoor dat het ineens kwart voor één in de nacht was. Prima als je kunt uitslapen, niet als de grote snoet om 7 uur al naast je bed staat. Dat is overigens echt mijn probleem met lezen. Ik begin met lezen en ineens is het 3 uur later.

Op zaterdag maakte de man de tuin af. Zo dankbaar voor de hulp die we kregen en dat het dus af is. Want dat zorgde wel voor wat onrust. Hallo team opgeruimd, huis opgeruimd hoofd. We kregen ontzettend fijne hulp. EN! Ben ik ook heel dankbaar voor zo’n handige man. (Al is het soms ook in mijn nadeel. Met uitbesteden zou ik hem minder kwijt zijn aan al die klussen…)

Er kwamen tussen het klussen door nog dierbare vrienden op bezoek. Super fijn! Maar ook daarin, met zoveel mensen op de balk is het voor mij sowieso vallen. Het kost me namelijk ook ontzettend veel energie. Vooral als het bezoek zo gezellig is dat je pas om 02:00 in je bed ligt. Oops. En ja, ook dan staat de grote snoet gewoon om 7 uur langs m’n bed.

Gelukkig wordt de snoet al een hele grote man. Dus keek hij TV en sufte ik nog stiekem op de bank en liet hij me zowaar met rust, in plaats van 300 vragen te stellen op de vroege morgen. De man had nog meer geluk, de minisnoet sliep tot half 10.

Op zondag zette ik wel nog even een flinke race in om al mijn gevallen ballen op te rapen, lees: het huishouden. Want: Opgeruimd huis is opgeruimd hoofd. En zondagavond kon ik mezelf een beetje voor mijn kop slaan dat ik ook daarin weer vol gas was gegaan. Ik was echt op en gebroken. Maar nu ik dit zit te typen ben ik ook intens dankbaar dat het huis op orde is en ik niet meer tegen een berg zit aan te hikken.

Ik schreef zondag ook nog een blog voor jullie, omdat ik het schrijven uitstelden onder het mom van het lukt nu even niet. Terwijl schrijven voor mij zo’n uitlaatklep is. Zo dankbaar dat ik het heb gedaan. Hierdoor was ik ook weer extra gemotiveerd om deze dankbaarweek te schrijven. En als je dan de week weer even op een rijtje zet, dan zie je pas echt hoeveel fijne dingen er zijn gebeurd. Óók als ze op het eerste oog niet zo fijn leken.

Al met al ben ik dus intens dankbaar dat ik weer even volledig uit balans ben mogen gaan. Heen en weer. Van links naar rechts. Zodat ik komende week hopelijk het midden van de balk weer een beetje weet te vinden. En anders vallen we er gewoon weer af en staan we vervolgens ook gewoon weer op.

Ik ben trots om mezelf!

Waar ben jij trots op?

Lekker balanceren, lief mens