Jezelf benaderen vanuit zachtheid en liefde

Wij volwassenen kunnen ontzettend hard voor onszelf zijn. We streven doelen na en als we iets bereikt hebben, gaan we door. Voor een pas op de plaats hebben we geen tijd. Nemen niet genoeg rust. We gaan door op de automatische piloot en vergeten daarbij dat eten, drinken en slapen belangrijk is. Wanneer iets niet gaat zoals we willen gebruiken we harde woorden. Terwijl we lieve woorden spreken tegen onze kinderen en zorgen dat zij krijgen wat ze nodig hebben.

Jurre (4 jaar) komt thuis en zegt met een beteuterd gezichtje tegen me: ‘Mama een kindje vond mijn tekening niet mooi!’. Als moeder doet dit pijn. Hij vindt zijn eigen tekeningen fantastisch en daar hoeft hij niet aan te twijfelen. Ik vraag aan hem of hij zijn eigen tekening wel mooi vond. Daar was hij resoluut in: ‘JA!’. Daarop spreek ik zorgvuldig en vanuit liefde naar hem uit: ‘Maar schatje, daar gaat het toch om? Niet iedereen zal alles mooi vinden wat je maakt, dat is niet erg. Sommige mensen vinden andere dingen mooi. Als je het zelf maar mooi vindt, dat is het allerbelangrijkste’.

Terwijl ik het mezelf hoor zeggen, besef ik me dat ik dit nooit tegen mezelf zou zeggen. Als iemand mijn werk of mijn keuzes niet goed keurt, steken anderen gedachten de kop op. En ik kan je vertellen die zijn alles behalve lief en zacht. Slik! Waarom ben ik zo hard voor mezelf?

Maar ook als het aankomt op praktische zaken loop ik mezelf vaak voorbij. Ik zorg iedere dag dat mijn kinderen genoeg groente en fruit krijgen. Het is niet onderhandelbaar, maar ik vergeet zelf mijn stukje fruit te eten. Nachtrust vind ik voor de kinderen echt heel belangrijk. Dus 95% van de tijd liggen mijn kinderen voor 7 uur op een oor. Hoewel ik moe ben stel ik mijn eigen bedtijd uit en uit en uit. Om vervolgens in bed te liggen met een schuldgevoel, omdat het wéér te laat is geworden. Wat natuurlijk een verwijt is naar mezelf. Misschien herken je het bovenstaande wel.

Gek eigenlijk dat we onszelf zo benaderen. Want wat maakt dat wij, volwassenen, onszelf anders behandelen dan onze kinderen? Laten we onszelf eens wat meer behandelen, zoals we onze kinderen behandelen. Jij verdient het net zo goed om goed verzorgt te worden. Om met lieve woorden bejegent te worden. Benadert te worden vanuit liefde en zachtheid.

Ik observeer mijn kinderen. Probeer in te schatten wat ze nodig hebben en wat hun behoeftes zijn. Vraag jezelf eens af: wat heb ik nodig? Als je dat nog moeilijk vindt, zie jezelf dan eens voor je als klein kind. Wat heeft dat kleine kindje nodig? En handel daar naar. Niet altijd makkelijk. Wel effectief.

Laat in de reacties weten wat jij nodig hebt. Wat zou jij jezelf gunnen?