Hoera, mijn blog bestaat één jaar!

Lang zal zij leven. Lang zal zij leven. Lang zal zij leven in de gloriaaaaaa. Zing het absoluut even hardop. Het is bizar. Zo zit ik ideeën uit te werken. Zo knipper ik drie keer met mijn ogen en bestaat mijn blog één jaar. Alle lichtpuntjes mogen gevierd worden. Dus wil ik vandaag graag stil staan bij dit één jarig bestaan. Zo dankbaar voor dit avontuur.

Wist je dat…

Op 28 november 2020 Schrijfblogje.nl online ging. (Vast wel. Na het lezen van de intro…)
Ik al tijden droomde van een eigen blog, maar dat ik dit niet durfde en zelfs die wens niet deelde met mijn omgeving.
Voordat ik mijn man vertelde over mijn droom, ik eerst langs mijn broer ging om informatie in te winnen.
Diezelfde broer mijn persoonlijke IT’er is.
Hij steeds weer voor me klaar staat om mijn vragen te beantwoorden en dingen voor mij op te lossen.
Het na die afspraak met mijn broer nog 3 maanden duurde voordat ik een domeinnaam aankocht en ook echt aan de slag ging.
Een grote reden daarvoor was dat ik geen naam kon bedenken die voor mij goed voelde.
Dat ik vanaf het begin al Schrijfblogje niet heel denderend vond.
Ik daardoor de naam in oktober 2021 veranderde naar meganschrijft.nl
Dat ik live ging met mijn blog terwijl maar een paar mensen in mijn omgeving wisten dat dit ging gebeuren.
Vrienden en familie er dus achter kwamen doordat de site live ging.
Dat de blog live ging met 5 blogartikelen.
Er inmiddels 107 artikelen online staan.
Waarvan 43 dankbaarweken (mijn wekelijkse rubriek).
Dat dit dus een gemiddelde is van 2 artikelen per week.
Dat ik daarmee 9 weken Dankbaarweek heb overgeslagen, omdat anders de teller op 52 had gestaan.
Ik het nog altijd spannend vind om te delen dat ik blog.
Ik de inspiratie soms volledig kwijt raak.
Ik dan tegen alle adviezen in ook gerust een week geen artikelen online zet.
Ik die inspiratie dan ook gewoon weer terug vind.
Ik in het begin blog artikelen wel 15x opnieuw scande op fouten voordat ik ze publiceerde. Bang om fouten te maken.
Een artikel schrijven hierdoor uren duurde.
Ik dit inmiddels gereduceerd heb naar een keer of 3.
Ik helemaal niet zo goed ben in grammatica en veel moeite heb met D’s en T’s.
Mij dat rondom mijn blog enorm onzeker maakt.
Mijn blog mij inmiddels meer heeft geleerd over grammatica en spellingsregels, dan de taalles op school.
Ik blogartikelen hardop aan mezelf voor lees om te kijken of mijn zinnen wel lekker lopen.
Dat ik voornamelijk de woorden: Maar en En verwijder in het schrijfproces, omdat ik ze te pas en te onpas gebruik. Net als komma’s en uitroeptekens.
Bloggen voor mij een stok achter de deur is. Helemaal als dit op schrijven aan komt.
Ik hierdoor het afgelopen jaar meer heb geschreven dan ik misschien wel in mijn hele leven heb gedaan.
Bloggen (en eigenlijk daarmee schrijven) voor mij een therapievorm is.
Ik ontzettend uit kijk naar het komende jaar.

Voor de trouwe lezer: Bedankt dat je er bent en dat je er nog steeds bent.

Voor degene die mijn blog misschien voor het eerst bezoekt: Welkom en kijk vooral even rond.

Op naar weer een nieuw jaar. Met nieuwe doelen. Nieuwe artikelen. Nieuwe inspiratie. En hopelijk veel nieuwe bezoekers, terugkomende bezoekers en een hoop creativiteit.