Dankbaarweek #6

De week waarin we 2020 achter ons lieten en 2021 verwelkomen. Hoewel het gewoon een volgende dag is voelt het toch altijd wat specialer. Lees mee waar ik deze week allemaal dankbaar voor was. 

Jurre wilde op maandag graag gaan logeren. Dus regelde hij met oma dat hij kon gaan. Ik vind het zo lief hoe hij daar zelf altijd om vraagt en zo enorm van kan genieten. Hierdoor hadden wij wat quality-time met de jongste. Wat hebben we een heerlijk rustige namiddag en avond gehad. Dankbaar voor deze kostbare momentjes en dankbaar dat Jurre zo graag naar zijn grootouders gaat. 

Dinsdag eindigde rampzalig. Er ging wijn over mijn laptop. We hebben hem opgegeven bij de verzekering en nu zijn we in afwachting van de afhandeling. Rot rotter rotst. Normaal zou ik me daar echt dagen slecht door kunnen voelen. Maar nu kan ik ook kijken naar de dankbare momentjes. Dankbaar dat er zoiets bestaat als verzekeringen. Daarnaast kan ik me er wel druk over maken, maar ik kan er niks meer aan veranderen. Ik belde met vriendinnen via Teams. Wat heel gezellig was. Een beetje anders, maar fijn dat dit soort dingen toch nog kunnen. 

Woensdag leende ik de laptop van mama. Dankbaar dat ik deze van mama mag lenen als het nodig is. Verder was het een heerlijke dag. Ik werkte aan mijn blog, stond op de mat en las lekker in mijn boek. Woensdag was de kleine muis logeren bij oma. Dus we hadden ook wat quality time met de grote man. Hij genoot er zo van dat hij even ongestoord kon spelen. Helaas wilde Ise niet slapen bij oma, dus haalde ik haar om 11 uur ‘s avonds weer op. Toch voelt het dan heel compleet en veilig als de kids in hun eigen bed liggen. 

Donderdag deelde ik mijn tweede terugblik op 2020. Ondanks dat 2020 zich niet altijd van haar goede kant heeft laten zien. Heb ik in 2020 veel mogen leren. Er is altijd iets om dankbaar voor de zijn, ook in zo’n vreemd jaar.
We haalde alle kerstspullen weg. Heerlijk opgeruimd het nieuwe jaar in. Ik ben zo dankbaar voor het huis waar we in wonen. De kerstboom is altijd heel gezellig, maar als alles weer weg is geeft het ook weer meer rust.  

Op vrijdag trokken we erop uit met zijn allen. Lekker een stuk wandelen. Ik ben zo dankbaar voor mijn gezinnetje. Iedere dag word ik opnieuw verliefd op ze. Hoewel ik ze regelmatig stuk voor stuk achter het behang kan plakken, zorgen ze binnen no time dat mijn hart zich weer vult met liefde en dankbaarheid.

Ook op zaterdag trokken we er weer een goed uur op uit. Door het dorp en langs de glijbaan. Ook startte de 30 days of yoga van Yoga With Adriene. Ik voelde me daarna zo fijn. Mijn lijf voelde veel flexibeler. Dankbaar dat er mensen zijn die dit soort dingen organiseren voor anderen.

Ik typ dit artikel op zondag. Ik heb de 2e dag van mijn yoga journey er alweer op zitten. Het brengt me nu alweer heel veel nieuwe inzichten. Dankbaar dat ik iedere dag mezelf beter mag leren kennen. Oh en spierpijn! Daar mag je zelf van maken of je daar dankbaar voor kunt zijn…