Dankbaarweek #44

Leuk dat je er bent! Iedere week schrijf ik Dankbaarweek. Ik deel mijn week aan de hand van mijn dankbaarheden. Dankbaarheid maakt namelijk gelukkiger. Er is altijd iets om dankbaar voor te zijn. Al is het maar heel klein. Het is iets dat je hebt, of iets dat je gedaan hebt. Bv. Je kopje koffie in de ochtend. Ik kijk terug op mijn week en dat haalt me even uit de sleur van alledag en ik hoop jou te inspireren ook eens op die manier naar je dagen te kijken. Deze week stond onze week in het teken van Sinterklaas. Lees je mee?

Afgelopen week was het de week van Sinterklaas. Een intense week met kinderen. In het weekend was dit voelbaar, voornamelijk bij de oudste (5 jaar). Ook wel logisch, want buiten de Sintviering waren er op maandag ook al Pieten langs geweest op school. En kwamen ze ook nog langs op de BSO. Veel activiteiten dus in één week. Wel kwam hij iedere dag weer thuis met een trots koppie. Zo mooi om te zien hoe hij het nu allemaal mee krijgt, hoe hij er ook van kan genieten en hoe hij er in op kan gaan.

Mijn beide kinderen hebben allergieën en dat maakt juist zo’n feesten heel ingewikkeld. Wij moeten altijd twee stappen vooruit denken. Als Sinterklaas dus op school komt, dan moeten we kruidnootjes meegeven anders kunnen ze niet meedoen met de andere kinderen.

De oudste gaat twee dagen per week naar de BSO en de dames daar die doen het fantastisch. Ik ben zo dankbaar voor deze lieverds. Zo ook nu weer. Zij vragen mij wat ze voor hem mogen bestellen. Kosten noch moeite wordt gespaard. Zij zorgen dat er altijd iets in huis is wat hij mag hebben. Ook met speciale gelegenheden.

Voor hen is het wellicht iets heel kleins, maar voor ons betekent het de wereld. Voor ons snoetje betekent het de wereld. Kinderen met allergieën zijn namelijk altijd de uitzondering, maar worden daarnaast vaak ook vergeten. Als ze een traktatie krijgen op school, dan mogen ze het niet hebben. Als we naar een verjaardag gaan, dan mogen zij niet mee eten. Er rekening mee houden is een klein gebaar met groots effect.

Zoals ik al schreef was het snoetje dit weekend erg dwars. Zocht veel ruzie met zijn zusje. Grote valkuil voor ons is, en ik denk herkenbaar voor ouders, dat we blijven hangen in waarschuwen. In het negatieve. Wij zoeken altijd naar manieren hoe we er weer een positieve slinger aan kunnen geven.

Vaak halen we de kinderen uit de situatie. Het is steeds een balans zoeken tussen ontprikkelen en prikkels aanbieden. Dit weekend mocht hij dus met papa mee boodschappen doen. Zo fijn om te zien hoe hij dan weer in alle rust thuis kan komen en letterlijk een nieuwe start kan maken. Dankbaar voor de man, die altijd een van de kinderen meeneemt boodschappen doen.

We vierden pakjesavond in klein gezelschap. Helaas kon niet iedereen er bij zijn. Maar voor de kinderen was het ook wel lekker. Het was een rustige avond met lekker eten en gezelligheid. Dankbaar voor alle mooie cadeaus die ze mochten krijgen. En nog dankbaarder voor die blije snoetjes. Ze waren zo ontzetten blij met ieder speelgoedje dat ze kregen. Danku Sinterklaasje.

Terwijl het voor de kinderen een hele drukke week was met de goed heiligman, was mijn week juist extra rustig. Ik had echt hele fijne werkdagen. Waarin bewust zijn en rust centraal stonden. Al weken streef ik naar bewustere werkdagen. Ik kom in mijn werk snel in een flow. Heel fijn, maar een grote valkuil daarin is dat ik niet meer ophoud. Als ik in die flow zit dan schuif ik eten en pauze nemen voor me uit dan knal ik door. Pas aan het einde van de dag besef ik dat ik amper gegeten en gedronken heb.

Deze week lukte het me eindelijk om de hele week echt bewust te werken. Daar ben ik ontzettend dankbaar voor. Nu heb ik namelijk kunnen voelen wat het voor me doet. Nu voel ik het verschil en waarom het zo belangrijk is.

Het begon allemaal met de intentie van de dag. Wat ook mee hielp was dat ik fijne oplaadmomentjes voor mezelf had ingepland.

Het was een week van tegenstrijdigheden. Enerzijds het geweld van de goedheiligman, anderzijds juist een hele fijne week met veel rust.

Met als kers op de taart, de kerstboom. Normaal wachten wij braaf tot na het Sintfeest, maar dat zou nu betekenen dat we hem op zijn vroegst op 11 december op konden zetten. Dus kozen we er nu voor om van onze eigen regeltjes af te stappen. Ik vind het heeeeerlijk. Het huis is nu nog knusser.

Ik heb al wat momentjes gewoon even op de bank gezeten. Genietend van mijn omgeving. Ik ben zo dankbaar voor ons mooie huis. En alleen al die besefmomentjes doen een mens zo ontzettend goed.

Hopelijk ben jij goed de Sinterklaasweek door gekomen! En nu op naar kerst.

Fijne week, mooi mens!