Dankbaarweek #1
Iedere week neem ik jullie mee in mijn week. Ik vertel jullie aan de hand van mijn dankbaarheden hoe mijn week was. Je hebt altijd iets om dankbaar voor te zijn.
Maandag ging ik met een naar gevoel naar huis. Een opmerking zat mij niet zo lekker. Hier kan ik soms een hele avond van slag door zijn. Ik had snel voor ogen hoe ik dit wilde oplossen. Stuurde de desbetreffende persoon een berichtje en vroeg om een afspraak. Zo kon ik met een gerust hart mijn avond in. Dankbaar dat ik steeds vaker leiding kan nemen over mijn eigen gedachtes en gevoelens.
Dinsdag is voor mij altijd een drukke dag. Ik maak veel uren op mijn werk. In september ben ik in mijn nieuwe functies begonnen. Er zijn wat dingen die nog een plekje moeten krijgen. Ik ben iemand die graag alles meteen goed wil doen. En antwoorden liever gister dan vandaag heeft. De afgelopen weken kwam er meer berusting in vraagstukken die ik had op werkgebied. Afgelopen dinsdag viel weer een kwartje. Ik ben dankbaar dat ik weer echt mag voelen. Voelen wat ik nodig heb.
Woensdag had ik een mega fijne werkdag. Ik had veel afspraken staan. Alles ging vanuit flow. Ik had vertrouwen in mijn eigen kunnen en stond volledig in mijn eigen kracht. Ik sloot mijn dag dan ook heel fijn af. Met een dankbaar hart ging ik de kinderen halen.
Als kers op de taart had ik een fijn gesprek met de pedagogisch medewerker van het kinderdagverblijf. Mijn dochter slaapt slecht op de opvang en houdt met haar gedrag andere kindjes wakker. De pedagogisch medewerker nam op woensdag de tijd om hier met mij over te sparren. Ik voelde me gehoord en begrepen. Samen hebben we wat oplossingen bedacht. Dankbaar dat ze de tijd voor mij nam en mij als moeder zag. Dankbaar dat ze proberen mijn dochter te geven wat ze nodig heeft.
Op donderdag mocht ik weer dansen. De danszaal was voor volwassenen enkele weken gesloten in verband met de aangescherpte maatregelen. Dansen is voor mij een uitlaatklep. Even lekker in mijn lijf en niet in mijn hoofd.
Op vrijdag had ik weer een ademsessie gepland. Deze kwam precies op tijd. Soms kun je dingen 100 keer horen, maar kun je het niet echt voelen. In deze ademsessie mocht ik de vraagstukken waar ik mee worstel echt doorvoelen. Er ging weer een laag van de spreekwoordelijke uit af. Dankbaar dat zij op mijn pad is gekomen.
Zaterdag vierde wij een coronaproof sinterklaasfeestje. Ik ben dankbaar voor de dingen die nog wel mogelijk zijn ondanks de corona tijd. Blosjespiet kwam langs en danste met de kinderen op straat. Ze liet de kinderen de sterren zien. De kinderen hadden de tijd van hun leven. De snoetjes van de kinderen zijn dan alles omvattend. Voor hen het grootste cadeau wat we ze konden geven. Hoe de kinderen er van genoten is het grootste cadeau wat ze mij kunnen geven.
Op zondag ging mijn blog live. Dat had nog even wat voeten in de aarde. Voor hij live kon moest ik nog wat technische dingen regelen. Ik heb uren geploeterd om het voor elkaar te krijgen. De laptop had bijna een vliegles gekregen. Uiteindelijk kreeg ik het op eigen kracht voor elkaar. Daarnaast kreeg ik hele lieve reacties van mijn cheerleader-team. Dankbaar dat ik mij mag omringen met zo’n lieve en supportive mensen in mijn omgeving. Dankbaar dat ik mijn onzekerheden aan de kant kan zetten om te doen wat ik wil.
Waar was jij deze week dankbaar voor?