Dankbaarweek #42

Iedere week deel ik mijn week aan de hand van mijn dankbaarheden. Er is altijd iets om dankbaar voor te zijn. Al is het je kopje koffie in de ochtend of puur omdat je vanmorgen wakker bent geworden. Dankbaarheid maakt gelukkig(er).

Voor het eerst in lange tijd staar ik naar mijn scherm en vraag ik me af wat ik vorige week eigenlijk allemaal heb gedaan? Waar ik dan eigenlijk allemaal dankbaar voor ben? Het was namelijk niet een offweek. Bij een offweek haal ik juist de piekpunten er wel uit. Het was ook geen top week, dan stroomt het er helemaal zo uit. Het was een middenmootje. Dat maakt dat er weinig pieken en weinig dalen waren.

De fijne dingen zijn me wat minder bij gebleven. Daarnaast heb ik minder geschreven in mijn journal, waardoor ik er wat minder vat op heb. Ik kan denk ik wel stellen dat ik deze les mee mag nemen naar volgende week. Toch meer ademmomenten nemen. Ademmomenten middels: Wandelen, schrijven, yoga. En vooral ook mijn telefoon veel bewuster weg leggen. Mijn batterij opladen.

Al mijmerend besef ik me dat ik de afgelopen week lekker heb geslapen. Ik ging een aantal dagen op tijd naar bed of viel in slaap op de bank. Mijn man zegt dan gekscherend: En wat ga je vanavond doen? Uurtje slapen en dan naar bed?

Ik had eigenlijk geen keuze. Of toch wel: Je hebt altijd een keuze. Enerzijds gaf mijn energie aan dat het genoeg was, anderzijds had ik het kunnen negeren. Dat deed ik niet. Dankbaar voor de fijne nachten. Dankbaar dat ik steeds beter naar mijn lijf leer luisteren, zodat ik haar kan geven wat ze nodig heeft.

Op dinsdag stond ik op tijd op voor mijn ochtendritueel, ondanks dat ik de afgelopen tijd moeite heb met mijn ochtendroutine volhouden. Hier zal ik binnenkort meer over delen. Op dinsdag startte ik dus mijn dag heerlijk en schreef ik. Het was een fijn en dankbaarmomentje.  

Op woensdag had ik een fijne werkdag. Waarin ik in rust heb kunnen werken. Veel to do’s heb kunnen afstrepen, maar ook veel nieuwe dingen heb kunnen oppakken. Ik was zelfs op tijd klaar waardoor ik nog wat tijd had om wat huishoudelijke taakjes te doen. Zo konden de kinderen in alle rust ontvangen worden.

Op donderdag maakte ik een fijne wandeling met een vriendinnetje. Het was een drukke werkdag. Maar het was zo fijn om even de frisse lucht op te snuiven. Het weer was wat guurder dan we verwacht hadden en dat maakte de wandeling eigenlijk lekkerder dan vooraf gedacht. Want hoe fijn is het dan om thuis te komen? Als ik thuis kom dan voel ik echt dat ik leef. Daarnaast vind ik mijn huis sowieso al knus, maar dan krijgt het nog een extra dimensie. Dankbaar voor het fijne moment. Nog dankbaarder voor mijn fijne huis, dat echt voelt als een thuis. Als mijn sacred place.

Leuk weetje: Wij willen wel graag verhuizen, maar dat heeft hem met ligging te maken. We willen niet weg, omdat het hier niet fijn is. We willen weg, omdat we nog dromen hebben. Dat vertrek heeft dus absoluut geen haast. Ondertussen genieten we gewoon nog lekker in ons heerlijke huis.

Op vrijdag had ik een date met mijn lieve vriendinnetje. Een van mijn ‘oudste’ vriendinnetje. Inmiddels kennen we elkaar al 10 jaar. Hoe dan? Enne, dankbaar! Ze stelde voor dat ik kon blijven slapen. Dat voelde echt als good old times. Ik besefte me dat ik zo’n logeeruitje al zolang niet meer heb gedaan. We gaan wel eens een nachtje weg, maar dan is dat met de man en zijn de kinderen bij de oppas.

Maar de kinderen in de kundige handen van papa achterlaten en dan zelf op stap gaan is pas een enkele keer voor gekomen. We hebben heerlijk buiten gezeten de hele avond met een warmte lamp en dekentjes. Het was een hele fijne avond.

In de ochtend nam ik een van haar zoontjes mee om bij ons te komen spelen. Hij wilde dit zelf graag. De kids hebben zich heerlijk vermaakt. We zijn nog lekker een wandelingetje gaan maken en hebben uitgeraasd in het speeltuintje. Zo hebben we nog even lekker met onze snuitjes in de zon kunnen zitten, Dankbaar!

Ik vind het ouder worden van de kinderen soms confronterend en dan zou ik de tijd willen stilzetten. Maar ieder fase heeft ook weer zoiets leuks! Hoe leuk is het dat de kinderen nu zelf gaan vragen of ze mogen komen spelen? Ik vind dat dus ontzettend leuk en gezellig.

In de avond, op zaterdag, kwamen mijn bonusbroertje en bonuszusje langs. Ondanks dat ik ontzettend moe was van mijn logeerpartijtje, was het ontzettend gezellig.

Met mijn bonuszusje heb ik altijd al wel goed contact gehad, maar wij gingen als enige van ons samengestelde gezin mee op vakantie met de ouders. Ik heb zelf een oudere broer en ik heb dus nog 4 bonusbroers en zussen. Met de meeste heb ik dus weinig tot geen contact (gehad).

Aangezien onze ouders bij elkaar kwamen toen we vrijwel allemaal al volwassen waren, en wij in het zuiden woonden en zij in het noorden, maakt dat we weinig contact hebben gehad met elkaar.

Laatst hadden we een familiebarbeque. En nu mijn bonusbroertje en zusje in het zuiden wonen maakt dat er meer contact is. Dankbaar dat dit allemaal kan en dat tijd en ruimte dan minder lading krijgen.

Op zondag was ik door alle leuke dingen helemaal gebroken. Alle goede nachten van door de week teniet gedaan. Maar wel opgeladen door sociale contacten. Ik heb dan ook tot 14:00 voor pampus op de bank gehangen. Dit heb ik overigens met volle overgave gedaan en dat voelde ook heerlijk. Sowieso dankbaar voor mijn fijne bank en heerlijke dekens.

Daarna besloot ik dat ik het genoeg was geweest en heb ik nog wat dingetjes in het huishouden gedaan. Juist door in beweging te komen, kreeg ik energie. Ik sloot mijn weekend dus eigenlijk alsnog wel energiek af.

Afgelopen week leerde mij dat ik nog iets beter kan kijken naar mijn planning. Naar mijn slaapgedrag. Naar mijn energieverdeling. Want dat ging niet helemaal lekker en blijkbaar al een tijdje niet. Maar voor die inzichten ben ik ook ontzettend dankbaar.

De manier waarop ik dit nu geschreven heb, zo zou ik het ook in mijn journal geschreven hebben. Ik zou namelijk het eerste gedeelte nu kunnen verwijderen. Er zijn namelijk nog genoeg dingen uitgekomen waar ik dankbaar voor ben. Maar dit is hoe het voor mij werkt. Ik schrijf op wat er op dat moment in mijn opkomt. En ‘hardop’ mijmerend met pen en papier komt er dan ineens een hele hoop boven drijven.

Ik ga hem afsluiten mooi mens, zodat ik lekker kan gaan slapen om te voorkomen dat ik op een lege batterij moet gaan functioneren. Zie je wat je dankbaarheden opschrijven voor je kan doen.

Fijne en dankbare week voor jou, lieverd.

Foto door Dominika Roseclay via Pexels