Tijd voor jezelf nemen (de moeder editie)

Neem jij voldoende tijd voor jezelf? Waarmee ik bedoel: Dat je echt iets doet wat jou blij of gelukkig maakt. Niet zorgen, geen huishouden, maar echt iets voor jezelf. Laatst plaatste ik een poll op Instagram waarbij mijn vraag voornamelijk gericht was op ouders. Alle moeders onder ons gaven aan te weinig tijd voor zichzelf in te plannen. Iets wat ik tot 2,5 jaar geleden echt herkende. Inmiddels gebeurt het me nog zelden.

Toen ik net moeder was stond mijn moeder-knopje altijd aan. Ook als ik niet bij de kinderen was. Ik was vooral bezig met de kinderen. Bezig met het huishouden, werk en ’s avonds plofte ik op de bank voor Netflix met nog 20 to-do’s in mijn hoofd. Zoh. Of ik scrolde doelloos op mijn telefoon en schaarde dit onder het kopje: Tijd voor mezelf. Maar echt ontspannen werd ik er niet van.

Toen ik na de eerste maanden van de minisnoet volledig opgebrand was, kwam ik er achter dat ik op geen enkele manier nog wat voor mezelf deed. Al jaren niet meer. En begrijp me niet verkeerd. Ik vind iets doen met mijn kinderen en partner fantastisch. Ik zei ook altijd: Och, tijd samen is voor mij al me-time. Heel nobel van mezelf, maar zo werkte het toch niet helemaal.

Wees je bewust van het verhaal dat je jezelf vertelt

Mijn eerste tip: wees je bewust van het verhaal dat je jezelf vertelt. Denk bijvoorbeeld aan het verhaal: Ik heb geen tijd. Een van de meest voorkomende, denk ik, als het aan komt op het moederschap. Maar had ik geen tijd? Of maakte ik geen tijd? Tijd is je namelijk gegeven. Je hebt 24 uur in een dag. Net als ik, net als iedereen. Je kiest zelf hoe je je tijd in deelt.

Om meteen daad bij het woord te voegen stuurde ik mijn oude dansschool een berichtje. Dansen was iets wat echt alleen van mij was en waar ik volledig in op kon gaan, maar sinds de zwangerschap van de 1^e niet meer had gedaan. Zo geschiede. Ik ging één keer per weer dansen. Het voelde in het begin wat onwennig. Want in die tijd had ik toch ook met de man op de bank kunnen knuffelen? Of ik had er in ieder geval voor hem kunnen zijn. In plaats van hem alleen te laten met een baby die overstuur was.

Eigenlijk deed het me ontzettend veel goeds. Ik was even geen mama. Ik was gewoon even mezelf. Maar ik kon vooral mijn ei er in kwijt. Even uit mijn hoofd en in mijn lijf zakken. Het fijne daaraan vond ik dat het op een vaste dag en tijdstip was. Hiermee had ik een stok achter de deur.

Ga op onderzoek uit

Verder ben ik vooral op onderzoek uit gegaan. Stap 2 is dus echt onderzoeken wat jij echt leuk vindt om te doen. Maak eens een lijstje of denk eens terug wat jij als kind of tiener al heel leuk vond. Beetje bij beetje vond ik terug waar ik echt blij van word. Het zij schrijven, lezen, wandelen, yoga. Het meeste deed ik niet en al helemaal niet op dagelijkse basis. Het wandelen deed ik alleen plichtsmatig. De hond moest uit, dus ging ik wandelen. Niet intentioneel. Dus dat voelde totaal niet meer als tijd voor mezelf nemen. Ik werd geleefd.

Wat is het verhaal achter het verhaal

Alsnog bleef ik druk voelen. Waar het schoentje wrong was dat ik het mezelf niet gunde er tijd voor vrij te maken. Ik was zo vastgeroest in patronen, overtuigingen en gewoontes. ’s Avonds keek ik op de bank altijd serie of film met de man. Dat moest ik ineens doorbreken. Mijn ego wilde dat helemaal niet doorbreken. Mijn oerbrein vindt zitten op de bank en doen wat ik altijd doe veel veiliger. En mijn man zou dat vast ook denken…

Tot ik steeds beetje bij beetje meer ruimte in ging nemen. Ik werd me bewust van de verhalen die ik mezelf vertelde en besloot eigenaarschap te nemen over deze verhalen. Ik maakte een keuze.

Ik wilde potverdorie wel een boek lezen, schrijven, een wandeling maken of yoga beoefenen. Al mijn verhalen waren grote beren op de weg. De man vond het namelijk wel prima dat ik al deze dingen ging doen. Zo kon hij tenminste gamen of die serie kijken die hij leuk vindt en ik niet. We bleken dus iedere avond plichtsgetrouw bij elkaar te gaan zitten, film te kijken, omdat we dachten dat de ander dat zo wilde. Begrijp me niet verkeerd. Het is en was ook heerlijk. Maar nu stemmen gewoon beter af met elkaar.

Eigen zuurstofmaskers eerst

We laden enorm op van de dingen die we apart doen van elkaar. Wat er voor zorgt dat we gezelligere partners zijn en leukere ouders. De momenten dat we nu echt wat met zijn tweeën doen, hangen we niet voor de TV. Maar drinken een wijntje, maken een wandeling en hebben echte oprechte aandacht voor elkaar. Waar het voorheen nogal een sleur kon worden van voor de TV hangen.

En om het cliché er maar even in te gooien. Eigen zuurstofmaskers eerst. Gun jezelf dat momentje met jezelf en voor jezelf. Soms hoeft het niet lang te zijn. Je wordt er een gelukkiger mens door. Dat maakt dat jij ook een leukere ouder kan zijn en een leukere partner. Als jij niet goed voor jezelf zorgt, dan kun je ook niet voor een ander zorgen. Zij willen een vrolijke gezonde moeder/partner. En ik hoop. Jij ook!

Maak jezelf belangrijk

Probeer in mogelijkheden te denken en niet in beperkingen. Want waar een wil is, is een weg. Misschien kun je een half uur eerder opstaan. Maar mijn allergrootste tip is: Maak jezelf belangrijk. Plan het in je agenda. Zoals ik ook al aangaf bij de danstraining. Het stond in mijn agenda, ik werd verwacht en niets of niemand komt aan dat moment. En ja, soms heb ik er geen zin in, maar uiteindelijk ben ik altijd blij dat ik gegaan ben.

Blok een avond voor jezelf. Dat is een afspraak voor en met je zelf. Niets of niemand mag daar tussen komen (alleen noodgevallen en bedenk je goed wat een noodgeval voor jou is..). Hou je jezelf aan die afspraak? Daarmee vergroot je ook nog eens je gevoel van zelfvertrouwen. Je kunt je zelf nu echt vertrouwen.

Bevraag jezelf (schrijf het liefste op):